“Η περιφερειακή δημοσιογραφία στις μέρες της πανδημίας” Γράφει η Θώμη Παληού.

“Η περιφερειακή δημοσιογραφία στις μέρες της πανδημίας”

 Γράφει η Δημοσιογράφος – Παρουσιάστρια του Star Κεντρικής Ελλάδος και Επιστημονική Συνεργάτιδα του περιοδικού μας Θώμη Παληού.

 Όλα πρωτόγνωρα γύρω μας! Μετατράπηκαν αστραπιαία σε λίγες μόλις μέρες οι συνήθειές μας, η καθημερινότητά μας οι ανάγκες μας. Κληθήκαμε όλοι να προσαρμοστούμε σε μια νέα σκληρή πραγματικότητα. Ιδιάζουσα κατάσταση και για τα ΜΜΕ της Περιφέρειας αφού οι δημοσιογράφοι έπρεπε να καλύψουμε την αυξημένη ανάγκη των πολιτών για ενημέρωση. Οι προκλήσεις και οι παγίδες στην κάλυψη της πανδημίας παραμόνευαν από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε αυτή η κρίση, εξαιτίας της ακατάπαυστης ροής των  πληροφοριών που απαιτούσαν σωστή διαχείριση.

Ως δημοσιογράφος ενός εκ’ των μεγαλυτέρων περιφερειακών τηλεοπτικών σταθμών της χώρας του Star Κεντρικής Ελλάδας, ανέλαβα μερίδιο ευθύνης της ενημέρωσης των συμπολιτών μου μέσα από το καθημερινό μεσημεριανό 90 λεπτο δελτίο ειδήσεων  που επιμελούμαι και παρουσιάζω. Σε τι διαφέρει στις μέρες του κορωνοϊού;  Ότι είναι μονοθεματικό.  Ένα το θέμα,  αμέτρητες όμως οι διαστάσεις του.

Στην Περιφέρεια  οι δημοσιογράφοι παραμένουμε αγγελιοφόροι των ειδήσεων και την περίοδο της πανδημίας. Επιλέξαμε από την πρώτη στιγμή να ανακοινώνουμε τις πληροφορίες που αφορούσαν επιβεβαιωμένα μόνο κρούσματα που ευτυχώς ήταν ελάχιστα στη Στερεά. Η κοινωνία που δέχτηκε την πρωτοφανή πίεση των απαγορεύσεων κρίνει αυστηρά κάθε μέσο και κάθε δημοσιογράφο με το συναίσθημα να καθοδηγεί τους ανθρώπους τις μέρες του εγκλεισμού. Καθημερινό μου μέλημα είναι η έρευνα και η ιεράρχηση των γεγονότων που παρουσιάζω σε συνεργασία πάντα με τους συναδέρφους μου δημοσιογράφους. Οι υγιειονομικές συνέπειες κυρίως και στη συνέχεια οι οικονομικές αναλύονται από ειδικούς μέσα από ρεπορτάζ και συζητήσεις.

Η δυσκολία αρχικά εντοπίζονταν στο γεγονός ότι έπρεπε να διαχειριστώ ένα ζήτημα που αγχώνει και φοβίζει. Επιδίωξή  μου να μην πανικοβάλλω, γιατί και η ψυχολογία της κοινωνίας επηρεάζεται σε ύψιστο βαθμό. Το άκουσμα της είδησης επιβεβαιωμένου κρούσματος για παράδειγμα αναστατώνει τις τοπικές κοινωνίες και στοχοποιούνται δυστυχώς άνθρωποι και περιοχές. Η παραπληροφόρηση ειδικά σε επίπεδο μέσων κοινωνικής δικτύωσης καλπάζει και η προσπάθεια επικεντρώνεται στο να διερευνήσω και να παρουσιάσω μέσα από το τηλεοπτικό δελτίο, την αλήθεια.

Εκτός από τις δυσκολίες στην ειδησεογραφική κάλυψη της πανδημίας, με το ξέσπασμά της είχα να αντιμετωπίσω και το προσωπικό μου άγχος για την καθημερινή μου παρουσία στον χώρο εργασίας μου, μιας και δεν θα μπορούσα να παραμείνω στο σπίτι μου. Στο πλαίσιο προστασίας μας η Διεύθυνση του σταθμού έλαβε όλα τα απαραίτητα μέτρα κι έτσι αρκετά γρήγορα ξεπέρασα τις ανησυχίες μου. Οι live συνεντεύξεις στο δελτίο γίνονταν μόνο μέσω Skype και όχι με φυσική παρουσία των συνεντευξιαζόμενων στο studio. 
Καταφέραμε να ακούγεται και μέσα από την περιφερειακή τηλεόραση η φωνή των πρωταγωνιστών της διαχείρισης της πανδημίας όπως επιστημόνων γιατρών και πολιτικών. Υπουργοί και Υφυπουργοί από τα Μεσημβρινά Γεγονότα επικοινωνούν τις θέσεις τους με τους πολίτες. Εκεί ξεκινάει ένας άλλος αγώνας για τον δημοσιογράφο της Περιφέρειας που πρέπει να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων που έχουν στα χέρια τους τον σχεδιασμό της κρίσης έτσι ώστε να επικοινωνήσουν τις απόψεις τους και εκτός Αθηνα’ι’κών μέσων.   Η αγωνία μου  για έγκυρη ενημέρωση αυξήθηκε στις μέρες του κορωνο’ι’ού.  Η  παρακολούθηση των εξελίξεων από κάθε δημοσιογραφική πηγή έντυπου ή ηλεκτρονικού τύπου  είναι διαρκής και ο ορθός τρόπος αναμετάδοσής τους με την προέκταση του κάθε θέματος σε τοπικό επίπεδο αποτελεί απαίτηση του κάθε τηλεθεατή. Η ετοιμότητα των Νοσοκομείων για την αντιμετώπιση της πανδημίας, η παγωμένη αγορά των πόλεων και η απόγνωση των επιχειρηματιών για την επόμενη μέρα, η αστυνόμευση στην τήρηση των μέτρων, η άποψη των πολιτών που βιώνουν τα νέα δεδομένα, περιλαμβάνονταν μεταξύ άλλων θεμάτων στην καθημερινή ενημερωτική ατζέντα.

Δύο μήνες τώρα κινούμαι από το γραφείο στο στούντιο με αλκοολούχο τζελ, δεν μπορώ να ανταλλάξω χειραψίες ούτε με τους συναδέρφους μου,  δεν καλώ ανθρώπους στο Studio. Ακόμη και οι ενδυματολογικές επιλογές για την παρουσία μου στο δελτίο κάθε μεσημέρι γίνονται από τη ντουλάπα του σπιτιού μου γιατί τα καταστήματα παραμένουν κλειστά. Παρέμεινα  στο καθήκον όπως και πάρα πολλοί ακόμη Δημοσιογράφοι της  Περιφερειακής Τηλεόρασης που έμεινε ανοιχτή και δυνατή παρά την οικονομική ζημία που έχει υποστεί στις μέρες της πανδημίας με την κατακόρυφη μείωση των εσόδων της. 
Θέλω να χαμογελάω στις οθόνες σας καθημερινά περιμένοντας όπως όλοι, εκείνη τη μέρα που θα μπορώ να περιγράψω εικόνες με ανθρώπους που θα πηγαίνουν κανονικά το πρωί στις δουλειές τους,  με τους μαθητές που θα  κάνουν προσευχή στο προαύλιο των σχολείων τους,  με τις γεμάτες από κόσμο εκκλησίες τις Κυριακές, με τον καφετζή που θα ανοίξει το καφενείο του για τα γεροντάκια του χωριού και τους ανθρώπους που θα αγκαλιάζονται και θα απολαμβάνουν τον ήλιο στις παραλίες. Μια κοινωνία όμως που δεν θα ξεχάσει να εκτιμά τα λίγα και τα απλά , αλλά και τον κάθε συνάνθρωπο που βρέθηκε στην πρώτη γραμμή αυτής της μάχης.