Βαγγέλης Χαρατσής: «Κι όμως κι ένας Ironman μπορεί να κολλήσει τον κοροναϊό».
Της Δημοσιογράφου του “Εθνικού Κήρυκα της Νέας Υόρκης και συνεργάτιδάς μας Κατερίνας Πλουμιδάκη.
Ο Βαγγέλης Χαρατσής, 57χρονών, με τερματισμούς σε πολλούς αγώνες Ironman (πάντα μεταξύ των πρώτων της ηλικίας του), μα πάνω από όλα με καθημερινή προσήλωση και πειθαρχία στην προπόνηση που λειτουργεί σαν το καλύτερο φάρμακο της ψυχής και του σώματος, αντιμετώπισε και επικράτησε, σχεδόν εύκολα, στη δοκιμασία του κορονοϊού.
Ακόμη και με 39 πυρετό ανάγκαζε τους γιατρούς να μετρήσουν 2 και 3 φορές τους σφυγμούς του μέχρι να βεβαιωθούν ότι όντως ήταν τόσο χαμηλοί! Με 39 πυρετό μπορούσε να αναπνεύσει κανονικά 16 φορές το λεπτό και δεν ανέβασε ποτέ πάνω από 65 σφυγμούς.
H περίπτωσή του είναι χαρακτηριστική για το πόσο ισχυρός είναι ο κορωνοϊός, αφού παρά το γεγονός ότι είναι υπερπρωταθλητής και έχει εξαιρετική φυσική κατάσταση, δεν κατάφερε να γλιτώσει από την επίθεση του ιού.
-Μιλήστε μας λίγο για σας, για την οικογένειά σας, για τη δουλειά σας, και για τον αθλητισμό.
Είμαι παντρεμένος και έχω μία κόρη 18 χρονών. Επαγγελματικά είμαι ο ιδρυτής/μέτοχος, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΒΕΤΑ Χρηματιστηριακής, μίας εκ των μεγαλύτερων ιδιωτικών χρηματιστηριακών εταιριών στην Ελλάδα. Από νεαρή ηλικία ο αθλητισμός ήταν πάντα ως χόμπυ στη ζωή μου. Τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι με το τρίαθλο και συμμετέχω σε 4-5 αγώνες Ironman 70,3 το χρόνο. Οι αγώνες αυτοί περιλαμβάνουν 1900 μέτρα κολύμπι, 90 χιλιόμετρα ποδήλατο και τελειώνεις τρέχοντας έναν ημιμαραθώνιο, δηλαδή 21,1 χλμ.
-Ενώ τρώτε σωστά και είστε αθλητής, ο ιός σας προσέβαλε, ποια ήταν τα πρώτα συμπτώματα;
Τα πρώτα συμπτώματα που είχα ήταν πυρετός 37,5, έντονος πονοκέφαλος και ξηρός βήχας.
Την επόμενη μέρα ξύπνησα με πυρετό 38,6 και τον ξηρό βήχα. Πήρα αμέσως αντιπυρετικά, τα συμπτώματα αρχικά υποχώρησαν και ένιωθα καλά. Όμως, ο συγκεκριμένος ιός είναι ύπουλος και έκανε και δεύτερη επίθεση.
-Πότε αποφασίσατε να πάτε στο γιατρό;
Επειδή τα συμπτώματά μου ταίριαζαν με αυτά που έβλεπα στις περιγραφές για τον κορονοϊό, τη δεύτερη μέρα που ανέβασα και λίγο παραπάνω πυρετό πήγα στο νοσοκομείο «Σωτηρία» που ειδικεύεται στον ιό να κάνω εξετάσεις.
Ο γιατρός μου είπε ότι φαίνεται να έχω μια ήπια μορφή γρίπης και μου συνέστησε να πάω σπίτι μου να ξεκουραστώ μέχρι να βγουν και τα αποτελέσματα του τεστ.
Την επόμενη μέρα με κάλεσε στο τηλέφωνο και μου είπε ότι το τεστ βγήκε θετικό.
-Πού νομίζετε ότι μολυνθήκατε?
Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο πριν εμφανίσω τα συμπτώματα είχαμε πάει οικογενειακώς στο Λονδίνο. Είναι πιθανό να κόλλησα τον ιό στο γυμναστήριο του ξενοδοχείου που έμενα, διότι γενικά στο ταξίδι ήμουν πολύ προσεκτικός, φορούσα μάσκα στο αεροπλάνο, καθάριζα συνέχεια τα χέρια μου με αντισηπτικό. Στο γυμναστήριο ήταν η μόνη φορά που βρέθηκα εκτεθειμένος.
Όταν επέστρεψα στην Ελλάδα κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Δυο μέρες αφού γύρισα από το Λονδίνο ένιωσα ότι κάτι συνέβαινε στο λαιμό μου. Μέχρι τότε η συγκεκριμένη πόλη δεν είχε ιστορικό κορονοϊού.
-Η οικογένειά σας;
Σε ιατρικές εξετάσεις υπεβλήθη και η οικογένειά μου φυσικά. Με τη γυναίκα μου που κοιμόμαστε στο ίδιο κρεβάτι, το τεστ βγήκε αρνητικό. Και με την κόρη μου με την οποία ταξίδεψα στο Λονδίνο, ήταν αρνητικό. Άνθρωποι με τους οποίους συναντήθηκα στο γραφείο, επίσης δεν κόλλησαν.
-Ποια ήταν η θεραπεία που κάνατε, πόσο κράτησε και ποια στάδια περάσατε ως την ανάρρωσή σας;
Η θεραπεία χωρίζεται σε τρεις φάσεις.
Στην πρώτη φάση που κράτησε 7 μέρες ήμουν σπίτι και έπαιρνα μόνο αντιπυρετικά.
Η δεύτερη φάση ξεκινάει μέσα της έβδομης μέρα που έκανα εισαγωγή στο νοσοκομείο καθότι η κατάστασή μου χειροτέρευε καθημερινά με ψηλούς πυρετούς. Η φάση αυτή κράτησε 5 μέρες όπου και πάλι έπαιρνα αντιπυρετικά αλλά και οι γιατροί παρακολουθούσαν συνεχώς την κλινική μου εικόνα.
Την 13η μέρα, μετά από μία αξονική θώρακος, ξεκίνησε η τρίτη φάση, όπου επειδή από την αξονική φάνηκε ότι είχε γίνει φλεγμονή στον πνεύμονα ξεκίνησα αντιβίωση και η βελτίωση της κατάστασής μου υπήρξε ραγδαία από εκεί και μετά.
Βρέθηκα και πάλι σπίτι μου μετά απο 17 ημέρες μάχης με τον ιό, από τις οποίες τις 10 τις πέρασα στο νοσοκομείο Σωτηρία.
-Ποιες ήταν βήμα-βήμα οι συμβουλές του γιατρού σας;
Η επικοινωνία με τους γιατρούς ήταν πολύ περιορισμένη καθότι βρισκόμουν σε απομόνωση. Δεν πήρα κάποια ιδιαίτερη συμβουλή πέραν της ενημέρωσης καθημερινά για την κατάστασή μου.
-Η περιπέτειά σας μάς έδειξε ότι όλοι είμαστε όμοια εκτεθειμένοι στον ιό και όλοι έχουμε τις ίδιες πιθανότητες να αρρωστήσουμε.
Ναι, είτε είσαι Ironman είτε δεν έχεις αθληθεί ποτέ στη ζωή σου, με την ιδια ευκολία και χωρίς καμιά διάκριση ο COVID-19 μπορεί να εισβάλλει στον οργανισμό σου.
Και εδώ είναι που η κατάστασηαρχίζει να διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο και εξαρτάται και από την άμυνα του καθενός απέναντι στην παγκόσμια απειλή.
Η αντίστασή μας έχει να κάνει με την κράση μας, τη στάση ζωής που έχουμε, την ψυχολογία, την ηλικία, τη συνολική κλινική εικόνα και τη φυσική κατάστασή μας.
-Ήσασταν σε ξεχωριστό δωμάτιο στο σπίτι σας για να προστατέψετε την οικογένειά σας; Ποια μέτρα προστασίας πήρατε;
Στο σπίτι ήμουν σε πλήρη απομόνωση και ακόμη και το φαγητό μου μου το έφερναν σε σκεύη μίας χρήσεως τα οποία μετά πετούσα.
-Ποιες είναι οι σκέψεις και τα συναισθήματα που νιώσατε και όταν διαγνωστήκατε και στην πορεία της ανάρρωσης;
Στην αρχή παθαίνεις ένα σοκ. Μετά έχεις ένα τρομερό βάρος που είναι η ευθύνη να ανατρέξεις πίσω σε όλες τις επαφές που είχες τις τελευταίες ημέρες και να τους ενημερώσεις ώστε να λάβουν και αυτοί τα μέτρα τους.
Σου αφήνει κάποιο στίγμα να παίρνεις και να λες στον άλλον ότι μπορεί να τον κόλλησες. Όμως αν δεν το κάνεις αυτό, τότε είναι εγκληματική ενέργεια. Ενημέρωσα όσους είχα συναντήσει εκείνο το διάστημα να περιορίσουν τις μετακινήσεις τους, να αποφύγουν τις συναναστροφές με άλλο κόσμο και να πάνε να εξεταστούν. Σίγουρα δε χάρηκαν με αυτά που άκουσαν, αλλά στη συνέχεια εκτίμησαν την πράξη μου. Αν όλοι έπρατταν το ίδιο, τα κρούσματα θα περιορίζονταν αισθητά.
Όσο για τη φάση της ανάρρωσης, αισθάνεσαι μια τεράστιαανακούφιση, αγαλλίαση και υπέρμετρη ευγνωμοσύνη που όλο αυτό το άφησες πίσω σου.
Βαγγέλης Χαρατσής
-Κατά τη διάρκεια όλης αυτής της περιπέτειας υγείας σας, φοβηθήκατε για τη ζωή σας, και αν ναι, τι σκέψεις κάνατε;
Υπήρξε μια στιγμή στο νοσοκομείο βλέποντας την κατάσταση συνεχώς να χειροτερεύει και τους γιατρούς να μην μπορούν να κάνουν τίποτα, που θεώρησα ότι οι πιθανότητες να μου συμβεί κάτι κακό είχαν αυξηθεί τόσο που όφειλα να ενημερώσω την οικογένειά μου για διάφορα θέματα σε περίπτωση που συνέβαινε το μοιραίο…
-Ποια είναι τα μέτρα που παίρνετε τώρα για να προστατευτείτε;
Αναγκαστικά λόγο των μέτρων περιορισμού της κυκλοφορίας βρίσκομαι κλεισμένος μέσα στο σπίτι και δουλεύω από εδώ.
-Αντιμετωπίσατε με επιτυχία τη μάχη ενάντια στον COVID-19. Πότε θα επιστρέψετε στις προπονήσεις του τριάθλου;
Με το που ολοκλήρωσα την αντιβίωση, δύο μέρες αφότου γύρισα σπίτι ξεκίνησα ήπια άσκηση όπως λίγο στατικό ποδήλατο και περπάτημα στον διάδρομο. Ο οργανισμός μου έχει αποδυναμωθεί πολύ και η επαναφορά πρέπει να είναι πολύ σταδιακή.
-Γιατί ξεκινήσατε τόσο γρήγορα τις προπονήσεις;
Ξεκίνησα προπονήσεις γιατί μετά από 3 βδομάδες στο κρεββάτι αισθάνομαι το σώμα μου ιδιαίτερα αδύναμο.
Οι προπονήσεις βέβαια γίνονται με αυστηρή παρακολούθηση της καρδιακής συχνότητας ώστε να μην πιεστώ.
-Φαντάζομαι υποδεχτήκατε με μεγάλη χαρά και ανακούφιση την επάνοδό σας στην πρότερή σας ζωή. Τι διδάγματα σας έδωσε αυτή η τεράστια περιπέτεια της υγείας σας;
Το δίδαγμα είναι ότι είμαστε πολύ ευάλωτοι ανεξάρτητα από το πόσο ισχυροί αισθανόμαστε όταν είμαστε υγιείς. Ο αθλητισμός και ο υγιεινός τρόπος ζωής που χρόνια ακολουθώ, σίγουρα με βοήθησε να ξεπεράσω αυτή τη δοκιμασία πιο γρήγορα και εύκολα. Όμως μέσω της δικιάς μου εμπειρίας μπορώ να σας πω -και δεν έχω καμιά αμφιβολία- ότι ο ιός αυτός δεν κάνει διακρίσεις και χτυπάει τους πάντες.
Προσωπικά τον φοβάμαι πολύ μολονότι έχω καλή φυσική κατάσταση. Ακόμα δεν ξέρουμε ποιες ομάδες ανθρώπων είναι ευάλωτες στον ύπουλο, αόρατο, άγνωστο αυτό εχθρό.
-Είμαι σίγουρη ότι αν υπήρχε η δυνατότητα σε όλους τους ανθρώπους να διαλέξουν πνεύμονες για να αντιμετωπίσουν δραστικότερα τον ιό, κατά συντριπτική πλειοψηφία θα διάλεγαν αυτούς των αθλητών.
Τι επιπρόσθετα θα θέλατε να συμβουλέψετε τον κόσμο εσείς που περάσατε από πρώτο χέρι τον κορονοϊό;
Η μόνη συμβουλή που θα μπορούσα να δώσω είναι να μην θεωρήσουν ότι αυτό είναι κάτι μακρινό από αυτούς και δεν τους ακουμπά. Το ότι αισθάνονται υγιείς και δυνατοί αυτή τη στιγμή δε σημαίνει ότι ο ιός αυτός δεν μπορεί να τους αγγίξει.
Είναι πολύ εύκολο να κολλήσουν και το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να ακολουθήσουν τις οδηγίες της απομόνωσης.
Καθότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάποιο φάρμακο, αυτός είναι ο μόνος τρόπος να απαλλαγούμε όσο γίνεται πιο γρήγορα και με τις λιγότερες δυνατές απώλειες από αυτή τη λαίλαπα…
