Έλενα Ράπτη
“Αυτό που έπρεπε να πει η Ευρώπη”
Γράφει η Βουλευτής Θεσσαλονίκης Έλενα Ράπτη στο Art & Art Magazine
Χθες το Eurogroup αποφάσισε οικονομική βοήθεια 540 δις ευρώ στις πληττόμενες οικονομίες της ευρωζώνης, με σαφή κατεύθυνση την πραγματική οικονομία που ζει πρωτόγνωρες καταστάσεις. Ασφαλώς είναι μια καλή είδηση. Και το ποσό είναι το μεγαλύτερο που έχει συμφωνηθεί ποτέ. Είναι όμως μισό βήμα σε σχέση με τις προσδοκίες πολλών κρατών. Αν διαβάσει κάποιος το παρασκήνιο των διαπραγματεύσεων, θα καταλήξει στο μόνιμο συμπέρασμα πως πρόκειται για μια κίνηση πιο άτολμη από αυτή που επιβάλλουν οι καιροί.
Έλενα Ράπτη
Μια κίνηση που στέλνει ένα πιο αδύνατο σήμα από αυτό που χρειάζεται μια Ευρώπη που περνά στιγμές επιχειρηματικής και εργασιακής αγωνίας. Όσο για το παρασκήνιο της συμφωνίας, παζάρια και απειλές, μισές υποχωρήσεις, απαγορευμένες συζητήσεις για έκδοση ευρωομολόγου, λογική τεχνοκρατών που τη στιγμή της βύθισης της ευρωπαϊκής οικονομίας στην ύφεση κοιτούν μη ξεφύγει κάποιος από τη γραμμή, λες και ζούμε σε κανονικές στιγμές.
Η Ελλάδα ωφελείται από αυτή την απόφαση με κονδύλια που υπολογίζεται να φτάσουν ίσως και τα 15 δις. Θα λάβει χρήματα μέσω ESM για να αντιμετωπίσει την κρίση σε όλα τα επίπεδα, με μέτρα για τους εργαζόμενους που πρέπει να μείνουν στις δουλειές τους και τις επιχειρήσεις που πρέπει να μείνουν όρθιες μετά την κρίση. Αυτή τη στιγμή, είναι αναγκαίο να ενισχυθούν τα υγειονομικά συστήματα, να τονωθεί ρευστότητα της πραγματικής οικονομίας, να ενισχυθεί η κοινωνική συνοχή. Είναι μια ένεση ρευστότητας που μαζί και με τις πρόσφατες αποφάσεις για δημοσιονομική ευελιξία θα επιτρέψει και στη χώρα μας να διαχειριστεί πολύ αποτελεσματικότερα τις επιπτώσεις της κρίσης. Είναι όμως ταυτόχρονα και μια μεγάλη ευκαιρία, να ξεπεράσει επιτέλους η Ευρώπη την εμμονή της στην αυστηρή οικονομική πειθαρχία και να αποδείξει πως είναι ξανά μια ένωση κυρίως ανθρώπων και όχι κυρίως αριθμών.
Κλείνοντας δεν μπορεί να μην επισημάνει κάποιος πως η σύγκριση του τρόπου με τον οποίο διαχειρίζεται η Ευρώπη και η Αμερική την ίδια κρίση είναι αναπόφευκτη, ειδικά αν συγκρίνουμε τα 2,3 τρις που ρίχνει η τελευταία σε αυτή τη μάχη. Νομίζω πως η φράση που θέλει να ακούσει μια οικονομία για να νιώσει ασφαλής ειπώθηκε ξανά από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού: όσο χρήμα χρειαστεί, για όσο καιρό χρειαστεί! Αυτό έπρεπε να πει και η Ευρώπη.
