Συνέντευξη της Λουκίλας Καρρέρ Πλέσσα στον “Εθνικό Κήρυκα”
Η Λουκίλα Καρρέρ-Πλέσσα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Οικονομικά και Διοίκηση Επιχειρήσεων και αποφοίτησε με Αριστα.
Μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά.
Είναι παντρεμένη με τον Μίμη Πλέσσα κι έχουν μια κόρη, την Ελεάνα, 21 ετών, που είναι σκηνοθέτης με BSc in Film Studies.
Εχει συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς κάνοντας πολιτικό, οικονομικό και καλλιτεχνικό ρεπορτάζ.
Εχει συνεργαστεί επίσης με όλες τις δισκογραφικές εταιρίες ως παραγωγός και στιχουργός ελληνικού και αγγλικού στίχου.
Εχει επιμεληθεί την παραγωγή δεκάδων ηχογραφημάτων ελληνικού ρεπερτορίου και πλήθος μουσικών παραστάσεων.
«Εθνικός Κήρυξ»: Τι -ποιος- σας ώθησε να ασχοληθείτε με τη μουσική;
Λουκίλα Καρρέρ-Πλέσσα: Η αγάπη μου για την μουσική και την ιστορία που κρύβεται πίσω από κάθε τραγούδι και την «γέννησή του» με έκαναν από μικρή να συλλέγω σπάνια βινύλια, βιβλία, φωτογραφίες από γυρίσματα ταινιών και ηχογραφήσεις σε στούντιο. Ετσι βρέθηκα να έχω μια τεράστια συλλογή από σπάνια βινύλια. Το 1988, έχοντας τελειώσει τις Οικονομικές μου σπουδές, ξεκίνησα ερασιτεχνικά μία εκπομπή στο «Κανάλι 1» του Πειραιά για λίγους μήνες μέχρι να φύγω για μεταπτυχιακές σπουδές στο Λονδίνο. Βέβαια δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα με μάγευε τόσο το ραδιόφωνο ώστε αυτό το χόμπυ θα γινόταν αργότερα επάγγελμα…
«Ε.Κ.»Τι σημαίνει για σας η δημιουργία;
Λ. Πλέσσα: Δημιουργία σημαίνει γέννηση. Και γέννηση χωρίς οδύνες δεν υπάρχει. Το βράδυ που πέφτω στο κρεβάτι μου να κοιμηθώ είμαι «γεμάτη» ότι κάτι άφησα πίσω μου κι αυτή τη μέρα που τελειώνει…
«Ε.Κ.»: Τι θα λέγατε σε κάποιο παιδί που θα ήθελε αργότερα να ασχοληθεί με το επάγγελμά σας;
Λ. Πλέσσα: Θα έλεγα να το κάνει με την ψυχή και την καρδιά του. Να ανεβεί ήρεμα και αποφασιστικά την σκάλα που είναι μπροστά του σταματώντας σε κάθε πλατύσκαλο και να παίρνει βαθειές ανάσες για να συνεχίσει. Σε αυτά τα πλατύσκαλα να φυλλομετράει τις εμπειρίες και να τακτοποιεί τις σκέψεις του. Να παίρνει ήρεμες αποφάσεις για να ανεβεί στο επόμενο σκαλί. Αλλοίμονο στο παιδί που θα επιλέξει τον εύκολο δρόμο του ασανσέρ. Θα φτάσει στην κορυφή εύκολα και από την άλλη μεριά περιμένει ο απότομος γκρεμός. Εγώ ξεκίνησα από την αγάπη μου προς τη μουσική. Να βγάλω όσα έχω μέσα μου. Ποτέ δεν σκέφτηκα πόσα χρήματα ή πόση εξουσία θα μου δώσει το συγκεκριμένο επάγγελμα. Ποτέ δεν μέτρησα πόσο γρήγορα θα φτάσω στην κορυφή ή με ποιον τρόπο θα βάλω τρικλοποδιά στον συνάδελφο, να του πάρω τη θέση. Μεγάλο μυστικό η ηρεμία και η πίστη στον εαυτό μας για να φτάσουμε εκεί που θέλουμε. Η επιτυχία και η ευτυχία είναι σαν την πεταλούδα: Αν την κυνηγήσεις φεύγει. Αν κάθεσαι ήρεμος ίσως επιλέξει να σε πλησιάσει και να καθήσει πάνω σου.
«Ε.Κ.»: Ποιοι είναι οι απώτεροι στόχοι σας;
Λ. Πλέσσα: Να ζω τις μικρές στιγμές που είναι δίπλα μας και να συνειδητοποιώ την αξία τους. Γιατί τα μικρά και ταπεινά είναι πολύτιμα. Αυτά που θεωρούμε δεδομένα, μα όταν τα χάσουμε συνειδητοποιούμε την αξία τους. Πολλοί κάνουν το λάθος να μπερδεύουν την τιμή με την αξία. Λίγοι συνειδητοποιούν ότι τα πολύτιμα δεν αγοράζονται.
«Ε.Κ.»: Ποια είναι τα εμπόδια και οι δυσκολίες που αντιμετωπίσατε ως τώρα;
Λ. Πλέσσα: Κατ’ αρχήν η αμφισβήτηση από τους γονείς μου οι οποίοι αρνήθηκαν να με ακούσουν στο ραδιόφωνο. Θεωρούσαν «φοβερό» η Οικονομολόγος κόρη τους να εγκαταλείπει μια λαμπρή καριέρα και να κάνει επάγγελμα το χόμπυ της. Το δεύτερο ήταν το δικό μου φρένο και τα πολλά «όχι» που έλεγα, γιατί δεν ήθελα ποτέ η δουλειά μου να απορροφά όλη μου την ενέργεια. Θεωρώ το «μέτρο» και τα «όρια» τις δύο λέξεις που χαρακτηρίζουν την στάση ζωής μου. Ηθελα και θέλω να έχω χώρο για όσους και όσα αγαπώ και θέλω στη ζωή μου. Δεν ήθελα να γίνει η δουλειά μου «δουλεία». Πόση διαφορά κάνει ένας τόνος στην ίδια λέξη!
«Ε.Κ.»: Οι γύρω σας, στην πορεία προς την επιτυχία σας, σας προέτρεψαν/αμφισβήτησαν/ζήλεψαν;
Λ. Πλέσσα: Δεν είχα χρόνο και χώρο να κοντοστέκομαι και να «κρυφακούω». Πάντα κοίταζα και κοιτάω μπροστά για να μην σκοντάψω.
«Ε.Κ.»: Ποιες είναι οι θεμελιώδεις αρχές σας στη ζωή;
Λ. Πλέσσα: Λατρεύω την αλήθεια, το μέτρο και τα όρια.
«Ε.Κ.»: Ποιον παραλληλισμό θα κάνατε με την τέχνη και την ζωή;
Λ. Πλέσσα: Οδύνες και γέννηση, μονόδρομος στην τέχνη και την ζωή. Και μετά κρατάς στην αγκαλιά σου το παιδί σου και ξεχνάς πόσα πέρασες για να το φέρεις στον κόσμο.
«Ε.Κ.»: Πού βλέπετε τον εαυτό σας σε 10 χρόνια από σήμερα;
Λ. Πλέσσα: Παρακαλώ τον Θεό να είναι οι αγαπημένοι μου κι εγώ στα πόδια μας ευτυχισμένοι και γεμάτοι από άλλα δέκα χρόνια ποιοτικής ζωής γεμάτη αγάπη, αλήθεια, όμορφα ηλιοβασιλέματα…
«Ε.Κ.»: 10. Τι είναι αυτό που σας φέρνει την μεγαλύτερη ευτυχία στη δουλειά σας;
Λ. Πλέσσα: Θεωρώ πολύτιμη την κουβέντα ενός παλιού ακροατή μου που θα μου πει στο δρόμο «μας λείπετε από το ραδιόφωνο», ή το μήνυμα ενός άλλου που θα μού γράψει «μέσα από τις εκπομπές σας αγάπησα το Ελληνικό τραγούδι», ή θα ακούσω ένα τραγούδι που πρότεινα μέσα από τις εκπομπές μου να έχει γίνει σήμερα «κλασσική επιτυχία» και να δικαιώνομαι για την επιμονή μου τότε, γιατί ήμουν επαναστάτρια. Δεν συμβιβαζόμουν με όσα πρότειναν οι δισκογραφικές εταιρείες. Πρότεινα όσα θεωρούσα εγώ «υγιή» και αξιόλογα τραγούδια. Και σήμερα καμαρώνω για την επιμονή μου. Τα σουξεδάκια που πρότειναν οι δισκογραφικές εταιρείες βάζοντας ένα σταυρουδάκι στο βινύλιο (ενδεικτικά για το ποιο τραγούδι «πρέπει» να παίζουμε στα ραδιόφωνα) έχουν σβήσει, ενώ πολλά από τα τραγούδια που πρότεινα εγώ μέσα από τις εκπομπές μου έχουν κλασσικοποιηθεί.
Αυτά για τις μουσικές εκπομπές. Οσο για τις εκπομπές επικαιρότητας και τις συνεντεύξεις μου πολύ συχνά καμαρώνω για πρόσωπα και θέματα που είχα αναδείξει σε εποχές που άλλοι δεν είχαν ασχοληθεί, γιατί θεωρούσαν ότι δεν «πουλάει» το συγκεκριμένο πρόσωπο. Καμαρώνω που δεν έγινα «νούμερο» για τα «νούμερα» της τηλεθέασης ή της ακροαματικότητας. Ναι, ήμουν επαναστάτρια κι έλεγα «σε όποιον αρέσω. Κι αν θέλετε…».
«Ε.Κ.»: Τι είναι αυτό που ανά στιγμές σας έχει κάνει να σκεφτείτε να τα παρατήσετε όλα; Το έχετε πράγματι σκεφθεί;
Λ. Πλέσσα: Οχι, ποτέ. Φροντίζω να ρυθμίζω τα πανιά μου για να αρμενίζω με κάθε καιρό…
«Ε.Κ.»: Ποιο είναι το πιο δυνατό σημείο του χαρακτήρα σας;
Λ. Πλέσσα: Το ότι λέω ΠΑΝΤΑ την αλήθεια χωρίς να νοιάζομαι για το κόστος.
«Ε.Κ.»: Ποιές είναι οι αδυναμίες σας;
Λ. Πλέσσα: Η υπερβολική ευαισθησία και η φιλαλήθεια μου. Πολλές φορές χρειάζεται ένα λευκό ψεματάκι και λίγη σκληρότητα για να πας παρακάτω.
«Ε.Κ.»: 14. Ποιες είναι οι κακές συνήθειές σας;
Λ. Πλέσσα: Η λατρεία που έχω στον ήλιο. Εχω εξάρτηση από τις αχτίδες του. Ακόμα και με μηδενικές θερμοκρασίες θα βάλω το μαγιό μου μέσα στην καρδιά του χειμώνα σε καθημερινή βάση, θα πάρω την ενέργειά του και μετά θα ξεκινήσω τη μέρα μου. Εγώ την λέω καλή συνήθεια κόντρα σε όλους τους φίλους γιατρούς που επιμένουν ότι αυτό που κάνω είναι κάκιστο.
«Ε.Κ.»: Αν γυρίζατε τον χρόνο πίσω τι θα αλλάζατε;
Λ. Πλέσσα: Τίποτα. Θα έκανα ακριβώς τις ίδιες επιλογές.
«Ε.Κ.»: Τι είναι αυτό που σας κάνει περισσότερο περήφανη;
Λ. Πλέσσα: Η εντιμότητα στις σχέσεις ζωής. Επέλεγα πάντα να κάνω σχέσεις και φιλίες Επένδυσης και όχι Αντιπαροχής. Είμαι περήφανη γι’ αυτές.
«Ε.Κ.»: Τι πιστεύετε ότι ήταν αυτό που σας έκανε να ξεχωρίσετε στον τομέα σας;
Λ. Πλέσσα: Το ότι έκανα τα πάντα με την ψυχή μου, με αλήθεια, με αγάπη και όχι με γνώμονα τις απολαβές σε χρήμα ή οτιδήποτε άλλο.
«Ε.Κ.»: 18. Τι είναι η πρώτη συμβουλή που θα δίνατε στην κόρη σας για την ζωή της;
Λ. Πλέσσα: Να είναι ευτυχισμένη με τα απλά, καθημερινά, ταπεινά, που είναι και αυτά που έχουν την μεγαλύτερη αξία στη ζωή. Κι ευτυχώς η κόρη μου είναι τέτοιο παιδί. Εχει μάθει να ξεχωρίζει τα πάντα ανάλογα με την αξία τους και όχι με την τιμή τους.
«Ε.Κ.»: Ποια ήταν η μεγαλύτερη αξία που σας έδωσαν οι γονείς σας;
Λ. Πλέσσα: Η οικογενειακή ασφάλεια.
«Ε.Κ.»: Οταν λυγίζετε ποια είναι η πρώτη σας σκέψη;
Λ. Πλέσσα: Θα ξημερώσει… η νύχτα δεν θα διαρκέσει για πάντα.
