More

    Λουκίλα Καρρέρ-Πλέσσα, Μίμης Πλέσσας: «Θα ζήσω μόνο με τη μουσική». Της Κατερίνας Πλουμιδάκη

    Λουκίλα Καρρέρ-Πλέσσα, Μίμης Πλέσσας: «Θα ζήσω μόνο με τη μουσική.»
    Της Κατερίνας Πλουμιδάκη


     Η Λουκίλα Καρρέρ-Πλέσσα σε μία αποκλειστική συνέντευξη στην Αμερική, στον Εθνικό Κήρυκα, ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής του άντρα της, Μίμη Πλέσσα, του μεγαλύτερου Έλληνα συνθέτη με 70 χρόνια δημιουργίας. Το έργο του Μίμη Πλέσσα είναι τόσο ευρύ και διαχρονικό, έχει αγγίξει τις ψυχές των Ελλήνων και ενώσει τόσες γενιές. Ο Μίμης είναι ο δημιουργός που ένωσε όλους τους Έλληνες και δεν τους χώρισε ποτέ. Το έργο του έχει αγαπηθεί από πέντε γενιές.
    Ο Μίμης Πλέσσας έχει τιμηθεί επανειλημμένα τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Συνολικά έχει λάβει έξι διακρίσεις στην Ελλάδα και επτά διεθνείς διακρίσεις. Έχει λάβει, επίσης, τόσο χρυσούς όσο και πλατινένιους δίσκους.
    Η Λουκίλα αποδελτιώνει και έχει πάντα την επιμέλεια και την φροντίδα στη δισκογραφία του Μίμη Πλέσσα, στην τηλεόραση και στις εμφανίσεις του ενώ διαχειρίζεται όλο το ρεπερτόριο και το αρχείο του.
    Ο Μίμης Πλέσσας είναι παντρεμένος με την Λουκίλα Καρρέρ, με την οποία απέκτησε μια κόρη το 1998. Γιος του από προηγούμενο γάμο του, είναι ο μουσικοσυνθέτης Αντώνης Πλέσσας.


    Κα. Πλέσσα πείτε μας δυο λόγια για το βιβλίο « Ποιος το ξέρει» που γράψατε για τον Μίμη Πλέσσα.

    Προίκα μεγάλη για μένα το να μπορώ να διηγηθώ τα όσα ζήσαμε μαζί, αλλά και ευλογία να τον ακούω να μου διηγείται όσα βίωσε στα παιδικά του χρόνια, στην εφηβεία, στα φοιτητικά του χρόνια στην Ελλάδα και στην Αμερική.
    Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν «δύο βιβλία σε ένα», με τις αφηγήσεις του συνθέτη να παντρεύονται με τα κοινά μας βιώματα. Ένας σύντροφος-φωτεινός φάρος, ο οποίος επί τρεισήμισι ολόκληρες δεκαετίες που είμαι στο πλευρό του σκορπίζει απλόχερα το λαμπερό του φως σε όλο τον κόσμο, μα και τη σκιά του σε όποιον στέκεται δίπλα του. –Κα. Πλέσσα στο βιβλίο σας λέτε: «Ένας συνθέτης που δεν είχε συνειδητοποιήσει τη δύναμη των όσων είχε γράψει. Ένας συνθέτης που το κύκλωμα της δισκογραφίας τον είχε πείσει ότι είχε τελειώσει!»

    Ο Μίμης δεν υπέγραψε ποτέ συμβόλαιο με δισκογραφική εταιρεία. Αυτό σημαίνει ότι δεν είχε κανέναν να προωθήσει το έργο του ή να το «πιστώσει στον Συνθέτη.»
    Όσα τραγούδια είχε γράψει θεωρήθηκαν επιτυχίες των τραγουδιστών. «Το Άγαλμα του Πουλόπουλου», «Βρέχει Φωτιά στη στράτα μου του Διονυσίου» κλπ. Δεν είχε μάνατζερ, δεν είχε κάποιον δικό του άνθρωπο να μπορεί να προβάλλει τα όσα κάνει, με αποτέλεσμα στα μέσα της δεκαετίας του ‘80 που τον γνώρισα εγώ να είναι αποτραβηγμένος από τα πάντα και να έχει πιστέψει στην κυριολεξία ότι «κανείς δεν τον θυμάται…» –Κα. Πλέσσα η πρώτη ανηφόρα που αντιμετωπίσατε ήταν να συστήσετε στον Μίμη τα τραγούδια του…

    Όταν με άκουσε ένα βράδυ στο ραδιόφωνο να ξεκινώ την εκπομπή μου «Νυχτερινό Πεντάγραμμο» στο Κανάλι 1 του Πειραιά το 1988 με το «Γλυκά πονούσε το Μαχαίρι» με τον Τόλη Βοσκόπουλο και να εκφωνώ ότι είναι τραγούδι των Πλέσσα & Παπαδόπουλου μου τηλεφώνησε το άλλο πρωί και μου είπε: «Κορίτσι μου χτες βράδυ ξεκίνησες την εκπομπή σου με ένα πολύ όμορφο τραγούδι αλλά είπες ότι είναι δικό μου. Δεν είναι. Το μπέρδεψες με το «Ένα ρολόι σταματημένο. Αυτό είναι δικό μου!»Και αυτό επαναλήφθηκε πολλές φορές. Δεν θυμόταν το «Τι σου’κανα και πίνεις», το «Τόσα καλοκαίρια», το «Όλα δικά σου μάτια μου» και πάρα πολλά άλλα… –Ανάμεσα στα χιλιάδες βραβεία και διακρίσεις που έχει λάβει ο άντρας σας, κατέχει το μεγάλο βραβείο της λατρείας του κόσμου.

    Αυτό σίγουρα είναι το πολυτιμότερο χωρίς αμφιβολία. Έχει βραβευτεί από τον Πατριάρχη, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, από εκατοντάδες δημάρχους, αλλά η συγκίνηση που νιώθουμε και οι δυο όταν μπαίνουμε σε ένα θέατρο για να δούμε μια παράσταση ή έναν δημόσιο χώρο και σηκώνεται όρθιος σύσσωμος ο κόσμος και τον χειροκροτάει μέχρι να καθίσει στη θέση του δεν συγκρίνεται…  –Η γιαγιά σας η Ναζλή σάς είχε δώσει την ευχή της να προχωρήσετε με τον Μίμη σε γάμο;

    Ναι η ψυχούλα μου. Λίγες ώρες πριν πάθει ανακοπή είχε δώσει την ευχή της στον Μίμη κι εμένα όταν πήγαμε να την δούμε.
    Δώσαμε ραντεβού το άλλο μεσημέρι να φάμε μαζί αλλά δεν ξύπνησε.
    Ξέρω ότι μας καμαρώνει από εκεί ψηλά και μας το έδειξε όταν πέντε χρόνια αργότερα γεννήθηκε η κόρη μας η Ελεάνα την ίδια μέρα και ακριβώς την ίδια ώρα που είχε ξεψυχήσει η Ναζλή! –Ο γάμος σας είχε φέρει αναστάτωση στην Αθηναϊκή κοινωνία.

    Ναι. Πολύ λογικό.
    Η μεγάλη διαφορά ηλικίας από τη μία και οι δύο διαφορετικοί κόσμοι στους οποίους ανήκαμε ήταν το καλύτερο κουτσομπολιό στα σαλόνια και τα κομμωτήρια της αθηναϊκής κοινωνίας. -«Καμαρούλα μια σταλιά…» Είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό τραγούδι.

    Ναι.
    Είναι η διαφορά που κάνει το «σπίτι» και το «σπιτικό». Σε μια τέτοια καμαρούλα μια σταλιά ζήσαμε τους πρώτους μήνες της κοινής μας ζωης με τον Μίμη. Ευτυχώς όμως ακόμα κι όταν φύγαμε από την καμαρούλα και πήγαμε σε μεγαλύτερο σπίτι αυτό παρέμεινε ένα «ζεστό σπιτικό» για μας. Δεν χαθήκαμε μέσα στα περισσότερα τετραγωνικά… –Η ικανότητα του Μίμη να στοχάζεται τον ήχο, κάνει απολύτως φυσικό να θέλει να τον υπηρετήσει;

    Σκεφτείτε ότι κάθε τόσο πετάγεται και λέει «ακούω ένα ντο, από πού έρχεται;» ή σφυράει τη μελωδία που δημιουργείται από τα πουλιά που κάθονται στο «πεντάγραμμο της ΔΕΗ» κάθε πρωί. Ξέρετε, τα καλωδια που ξεκινουν από τη μια κολώνα και καταλήγουν στην άλλη… –Η μητέρα του Μίμη του είπε κάποτε: « Παιδί μου, ευχή και κατάρα των γονιών σου, μη γίνεις μουζικάντης!»

    Και γι’ αυτό της έκανε τη χάρη κι έγινε Διδάκτωρ της Χημείας, αλλά παρέμεινε εραστής της μουσικής! -Κύριε Πλέσσα, με την πείρα σας ποια θα ήταν η συμβουλή σας προς τους νέους;
    Η ζωή έχει τα πάνω και τα κάτω της. Να θεωρήσουν λοιπόν την κάθε δυσκολία σαν άσκηση, σαν πρόκληση, σαν ζωή. Γιατί αυτό ακριβώς είναι.
    -Τι είναι για σας η μουσική;

    Δεν παίζω νότες αλλά αυτό που έχω στο μυαλό και στην ψυχή μου.Είπα κάποτε: «Θα ζήσω μόνο με τη μουσική.»
    Βέβαια η υπομονή και το πείσμα είναι από τις απαραίτητες συνιστώσες γι’ αυτό που λέμε ταλέντο.
    Κλείνοντας μάς λένε να είμαστε υγιείς, να έχουμε υπομονή, να μη χάνουμε την ψυχραιμία μας, να βγούμε πιο δυνατοί και σοφότεροι από όσα ζήσαμε τον περσινό χρόνο, να αρχίσουμε μετά τη δοκιμασία που φάγαμε σε παγκόσμιο επίπεδο να εκτιμούμε τις μικρές στιγμές που είχαμε τόσο υποτιμήσει… την αγκαλιά, τη βόλτα με τον άνθρωπό μας και να δούμε τα σπίτια μας σαν σπιτικά, σαν φωλιές. Να δούμε τις εναλλακτικές που έχουμε και την αξία των κάποτε δεδομένων. Μάς λένε ότι εμείς είμαστε αυτοί που ορίζουμε τα πανιά μας για να ταξιδεύουμε με κάθε καιρό.
     Ο Μίμης μου προλάβαινε κάθε μου επιθυμία και μου έπαιρνε κάθε στεναχώρια. Λουκίλα Καρρέρ-Πλέσσα
      Λουκίλα μου σ’ ευχαριστώ για την αιώνια άνοιξη που μου χάρισες και μαζί το ομορφότερο λουλούδι της, τη μονάκριβή μας Ελεάνα.Μίμης Πλέσσας

    ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

    Τελευταία άρθρα

    Μεγάλη επιτυχία η Μουσική Ημερίδα του Ωδείου της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς

    Μεγάλη επιτυχία η Μουσική Ημερίδα του Ωδείου της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς

    Ωδείο Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς: Υποτροφίες “Γεώργιος Τσούκαλης”

    Ωδείο Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς: Υποτροφίες "Γεώργιος Τσούκαλης" Ο διεθνούς φήμης Ιδιωτικός Ερευνητής κος...

    Γιώργος Νταλάρας για Νίκο Αμοργιανό και Art & Art Magazine.

    Γιώργος Νταλάρας για Νίκο Αμοργιανό και Art & Art Magazine. Αγαπητέ Νίκο,

    Μουσική Ημερίδα με σπουδαίους επιστήμονες πραγματοποιεί το Ωδείο της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.

    Μουσική Ημερίδα με σπουδαίους επιστήμονες πραγματοποιεί το Ωδείο της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.
    14,2k Ακόλουθοι
    Ακολουθήστε

    Προτεινόμενα άρθρα

    Αφήστε ένα σχόλιο

    Παρακαλώ αφήστε το σχόλιό σας
    Παρακαλώ προσθέστε εδώ το όνομά σας