Αποκλειστική συνέντευξη του κορυφαίου Συνθέτη Θανάση Πολυκανδριώτη στο Art

Αποκλειστική συνέντευξη του κορυφαίου Συνθέτη Θανάση Πολυκανδριώτη στο Art & Art Magazine και στον Νίκο Αμοργιανό.

Κύριε Πολυκανδριώτη, σας ευχαριστούμε για την παραχώρηση της συνέντευξης αυτής στο πολιτιστικό μας περιοδικό Art & Art Magazine.

1. Περιγράψτε μας στο πέρασμα της ζωής σας πώς έφτασε ο νεαρός τότε Θανάσης Πολυκανδριώτης να ασχοληθεί με τη μουσική και το μπουζούκι;

Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία κ.Αμοργιανέ.

Θα πω κάτι καινούργιο. Θεωρώ πως ήταν κατά κάποιο τρόπο «καρμικό» να ασχοληθώ με τη μουσική αφού μέχρι τα 15 μου χρόνια δεν είχα πιάσει ποτέ στα χέρια μου μπουζούκι.  Επειδή όμως από μωρό, που λένε από την κούνια, άκουγα τον ήχο του μπουζουκιού από τα ταξίμια του πατέρα μου και των φίλων του που μπαινόβγαιναν στο σπίτι μας, ήταν σαν φυσικό επακόλουθο. 

• Πόσο δύσκολο ήταν να καθιερωθείτε και ποιο θεωρείτε ότι ήταν το «μυστικό» και το μείγμα, έτσι ώστε να ακολουθήσουν σήμερα οι νέοι μας και να πετύχουν;

Αν δεν ξέρεις τι θέλεις είσαι χαμένος. Ήξερα από τα πρώτα βήματα ότι ήθελα να υπηρετήσω αυτό το όργανο και όσα πρεσβεύει και στόχος μου ήταν να μείνω ταπεινός. Αυτή ήταν άλλωστε και η ρήση των δασκάλων μου. Το ίδιο μεταλαμπαδεύω και στις νέες γενιές. Μουσικός ίσων ταπεινότης. 

• Με ποιους σπουδαίους καλλιτέχνες έχετε συνεργαστεί και ποιοι είναι αυτοί που θα θυμάστε ξεχωριστά;

Είχα την ευκαιρία και τη χαρά φυσικά να συνεργαστώ σχεδόν με όλους τους μεγάλους. Χατζιδάκις, Καζαντζίδης, Διονυσίου και φυσικά ο δάσκαλός μου ο μοναδικός Στέλιος Ζαφειρίου.

• Σε αυτή την μακρά και επιτυχημένη καλλιτεχνική πορεία, ο Θανάσης Πολυκανδριώτης έχει ακόμα στόχους και όραμα;

Φυσικά και έχω ακόμα στόχους. Αλίμονο σε εκείνους που δεν έχουν. Στόχος σημαίνει κατεύθυνση και αγώνας για αυτά που αγαπάς και παλεύεις να πραγματοποιηθούν έστω και αργά. 

• Τι θεωρείτε ότι φταίει και τι ενδεχομένως θα προτείνατε, έτσι ώστε να επανέλθει στην ελληνική δισκογραφία και στις ζωές μας, το παλιό λαϊκό τραγούδι που φθίνει εμπορικά;

Κανείς δεν μπορεί να πει τι φταίει. Το φαινόμενο της τελευταίας δεκαετίας όπου κυκλοφορούν νέα τραγούδια ανά τακτά χρονικά διαστήματα και όχι ανά 2 χρόνια όπως ήταν παλιά είναι παγκόσμιο. Μπορεί ο ρυθμός ζωής μας που έχει αλλάξει να έχει παρασύρει και τη μουσική. Θα ήλπιζα να βρεθεί ένας ρομαντικός εραστής της τέχνης με οικονομικούς πόρους και πολύ μυαλό να το πιάσει από την αρχή και να μας μαζέψει να ξεκινήσουμε να δημιουργούμε όπως παλιά.

• Τι θα συμβουλεύατε τον εκάστοτε υπουργό Πολιτισμού και Παιδείας, έτσι ώστε να αναβαθμιστεί η μουσική μας μέσα από τα Μουσικά μας Ιδρύματα (Ωδεία), που αυτά είναι η κινητήρια δύναμη και η πηγή μάθησης της πραγματικής μουσικής μας τέχνης; 

Αυτή είναι μια καλή ερώτηση. Θα έλεγα πως χρειάζεται βαθιά γνώση του αντικειμένου από τον εκάστοτε Υπουργό Πολιτισμού & Παιδείας και φυσικά μεράκι γιατί χωρίς αυτό δεν γίνεται τίποτα.  Όλα τα θέματα των Μουσικών Ιδρυμάτων της χώρας θα λυθούν αν ιδρυθεί η Ακαδημία Λαϊκής Μουσικής Παράδοσης. Και πιστέψτε με είναι τόσο απλό καθώς το πλαίσιο των 27 λαϊκών και παραδοσιακών μας οργάνων είναι κατατεθειμένο στο Υπουργείο Πολιτισμού από το Μάϊο του 2014. Δουλέψαμε δέκα χρόνια για αυτό.

• Πώς περιγράφετε τη σημερινή πρωτόγνωρη κατάσταση που βιώσαμε και βιώνουμε της παγκόσμιας αυτής πανδημίας; Πόσο τραγικό αντίκτυπο και πλήγμα ήταν και είναι για τους ανθρώπους της Τέχνης και τι θα προτείνατε να άλλαζε σε όλο αυτό το «σκηνικό» κατάρρευσης λόγω του COVID19 για τους καλλιτέχνες;

Είναι ακόμα νωρίς για περιγραφές καθώς είμαστε ακόμα μουδιασμένοι. Από τη μία η ψυχολογική ένταση της απομόνωσης και από την άλλη το ξύπνημα σε ένα νέο κόσμο. Όπως όλοι ξέρουμε οι καλλιτέχνες λόγω της ιδιοσυγκρασίας τους και της έλλειψης τεχνοκρατικής ματιάς,  είναι πιο ευαίσθητοι καθώς έχουν μάθει να ζουν μέσα από την έκφραση για τους πολλούς. Όταν ο καλλιτέχνης ζει από την επαφή του με το κοινό, η στέρησή του δεν είναι μόνο πλήγμα για την τσέπη του αλλά και για την ψυχή του. Το μόνο που μπορώ αυτή τη στιγμή να πω, μέχρι να λυθεί το τοπίο για τις ζωντανές εμφανίσεις των καλλιτεχνών, είναι να βοηθήσουν όλοι και η πολιτεία για την γρήγορη είσπραξη των πνευματικών δικαιωμάτων μας.

• Αφού σας ευχαριστήσουμε πολύ για αυτή την κουβέντα μας και την παραχώρηση της συνέντευξης, θα θέλαμε μία ευχή για τους νέους της πατρίδος μας, αλλά και για το πολιτιστικό περιοδικό μας Art & Art Magazine, που σκοπό έχει την προαγωγή της τέχνης γενικότερα, τόσο σε Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό.

Είναι σημαντικό οι εργάτες της τέχνης, οι άνθρωποι που αγαπούν όλες τις μορφές της, να παλεύουν για τη διάδοση και διάσωση του πολιτισμού με κάθε δυνατό τρόπο. Η ευχή για όλους είναι η ίδια. Να αγαπάτε την τέχνη σας και να την διαφυλάσσετε και να την υπερασπίζεστε με κάθε σας έκφραση.